[ad_1]
واشنگتن
دونالد رامسفلد ، که روز سه شنبه درگذشت ، دو بار وزیر دفاع و یک بار کاندیدای ریاست جمهوری بود که شهرت وی به عنوان یک دیوان سالار ماهر و چشم انداز برای یک ارتش مدرن ایالات متحده با جنگ طولانی و پرهزینه عراق روبرو شد. او 88 ساله بود.
روز چهارشنبه ، خانواده آقای رامسفلد در بیانیه ای گفتند که وی “در خانواده محبوبش در تائوس ، نیومکزیکو توسط خانواده احاطه شده بود”.
رئیس جمهور جورج دبلیو بوش ، که آقای رامسفلد زیر او رئیس پنتاگون بود ، از “خدمات دائمی خود به عنوان وزیر دفاع ، وظیفه ای که با قدرت ، مهارت و افتخار انجام می داد” استقبال کرد.
آقای رامسفلد که همکاران سابق او را به همان اندازه هوشمند ، مبارز ، وطن پرست و حیله گر سیاسی می دانند ، در دولت تحت چهار رئیس جمهور و تقریباً یک ربع قرن در شرکت های آمریکایی زندگی می کند.
وی پس از بازنشستگی در سال 2008 ، در راس بنیاد آقای رامسفلد برای ارتقا services خدمات عمومی و همکاری با خیریه هایی که به خانواده های نظامی و جانبازان مجروح خدمات و پشتیبانی می دهند کار می کند.
مولانا ، همانطور که اغلب او را صدا می زدند ، بلند پرواز ، شوخ طبع ، پرانرژی ، متعهد و قادر به گرمای زیاد شخصی بود. اما او با سبک تقابل خود بسیاری را آزار داد. آقای رامسفلد که یک کشتی گیر موفق در دانشگاه است ، از جدال کلامی لذت می برد و آن را به یک شکل هنری ارتقا می دهد. گاز گرفتن از شوخ طبعی سلاح مورد علاقه بود.
با این حال او شبکه ای از افراد وفادار ایجاد کرد که اخلاق کار ، هوش و بی حوصلگی او را نسبت به هرکسی که نتوانست احساس فوریت او را به اشتراک بگذارد تحسین می کردند.
آقای رامسفلد تنها شخصی است که دو بار به عنوان رئیس پنتاگون خدمت کرده است. برای اولین بار ، در سال 1975-77 ، او جوانترین تا کنون بود. دفعه بعدی ، او در 2006-06 ، پیرترین فرد بود.
وی نامزدی مختصری را برای نامزدی جمهوری خواهان برای ریاست جمهوری در سال 1988 انجام داد ، ناکامی خارق العاده ای که وی یک بار تواضع برای فردی عادت به موفقیت در بالاترین سطوح دولت ، از جمله رئیس ستاد کاخ سفید ، سفیر ایالات متحده و عضو کنگره توصیف کرد.
با وجود همه موفقیت های رامسفلد ، شکست های عراق در اوایل کار وی به احتمال زیاد درخشان ترین ویژگی های میراث وی است.
نه ماه پس از سفر دوم وی به عنوان وزیر دفاع ، در 11 سپتامبر 2001 ، هواپیماربایان انتحاری با حمله به مرکز تجارت جهانی در نیویورک و پنتاگون ، ملت را به جنگ هایی که ارتش برای آنها آماده نبود ، فرو بردند. آقای رامسفلد حمله آمریکا به افغانستان و سرنگونی طالبان را رهبری کرد. آقای رامسفلد که اغلب ریاست جلسات تلویزیونی در مورد جنگ را بر عهده داشت ، به یک ستاره تلویزیونی تبدیل شد و به دلیل سخنان صریح و سبک سازش ناپذیرش تحسین کرد.
تا سال 2002 ، دولت بوش توجه خود را به عراق معطوف داشت كه در حملات 11 سپتامبر نقشی نداشت. تلاش های نظامی در افغانستان جای خود را به عراق داده و زمینه را برای بازگشت طالبان فراهم کرده و مانع از موفقیت آمیز بودن حمله اولیه توسط ایالات متحده شده است.
حمله آمریكا به عراق در مارس 2003 آغاز شد. بغداد به سرعت سقوط كرد ، اما نیروهای آمریكا و متحدانش به زودی گرفتار قیامی خشونت آمیز شدند. منتقدان آقای رامسفلد را به رد برآورد قبل از حمله ژنرال ارشد ارتش اریک شینسکی مبنی بر نیاز به چند صد هزار نیروی متحد برای ایجاد ثبات در عراق متهم کرده اند.
آقای رامسفلد دو بار استعفای خود را به رئیس جمهور جورج دبلیو بوش در سال 2004 در میان افشاگری ها مبنی بر سو abاستفاده نظامیان آمریکایی از زندانیان در زندان ابوغریب عراق پیشنهاد کرد ، اپیزودی که وی بعداً تاریکترین ساعت خود را به عنوان وزیر دفاع اعلام کرد.
بعد از آنکه دموکرات ها کنترل کنگره را به دست گرفتند و موجی از احساسات ضد جنگ را تحریک کردند ، نوامبر 2006 بود که سرانجام رئیس جمهور بوش تصمیم گرفت آقای رامسفلد را ترک کند. وی در ماه دسامبر استعفا داد و رابرت گیتس جایگزین وی شد.
از آقای رامسفلد همسرش ، جویس ، سه فرزند و هفت نوه جان سالم به در برد.
این داستان توسط آسوشیتدپرس گزارش شده است.
[ad_2]
منبع: fly-news.ir