ترافیک برگشت ، پیاده روهای شلوغ ، هواداران زیادی که به سمت ورزشگاه یانکی سرازیر می شوند – این نشانه های زنده شدن نیویورک است. احیای شهرت “شهری که هرگز نمی خوابد” ، شام عصر نیمه شب در داخل خانه ماه گذشته پایان یافت و مترو خدمات 24 ساعته خود را از سر گرفت.

مردم دوباره جمع می شوند ، در گروه های کوچک و جشن های بزرگ. بکی ووروینده ، یک مدیر غیرانتفاعی ، می گوید فرزندانش دعوت های زیادی برای مهمانی های دیرهنگام دریافت کرده اند. او می گوید: “چقدر بچه های من هیجان زده بودند که بعدازظهرها و آخر هفته ها را دوباره با تولد پر می کنند.”

و در این ماه ، شهردار بیل دی بلازیو از برگزاری یک کنسرت بزرگ در پارک مرکزی خبر داد که قرار است در ماه آگوست به مناسبت بازگشت شهر برگزار شود. وی همچنین گفت که بازگشت کامل به تمرینات شخصی در پاییز وجود دارد. چراغ ها نیز در ماه سپتامبر در برادوی روشن می شوند.

با این حال ، بازگشتی ناهموار است. در فوریه سال 2020 ، نرخ بیکاری در این شهر زیر 4 درصد بود که نشان دهنده نرخ ملی قبل از جهش همه گیر است. با این حال ماه ها پس از بهبودی ، نیویورک از کشور عقب است: نرخ بیکاری ملی ماه گذشته نسبت به 10.9 درصد این شهر به 5.8 درصد کاهش یافت.

با این حال ، به طور کلی ، احساس سرخوشی و آرامش وجود دارد. همانطور که شهردار گفت ، “نیویورک هیچ توقفی ندارد.”

نیویورک

الین جونز مانند شهر خود بازگشته است.

نیویورکی به میز استخر بازگشت و با ریباکس سفید رنگ اطراف را قدم زد تا عکس بعدی خود را بیرون بکشد.

او گفت ، “من احساس خوبی دارم!” ، یک نشانه بیلیارد در یک دستکش کبالت. “به من برگرد.”

طی 15 ماه گذشته ، ناظر بازنشسته تعمیر و نگهداری همه گیری را به تنهایی انجام داده است. او که در آپارتمان خود حبس شده بود ، روزهای خود را با وسترن تلویزیون پر می کرد در حالی که شاهد کوچک شدن دنیای خود بود.

“من جایی برای رفتن نداشتم من دارم میروم، هیچ چیز برای انجام دادنهشت پا سرش را تکان می دهد. “تقریباً دچار یک شکست عصبی شدم.”