[ad_1]
در دهه 1940 وجود افرادی از نژادهای مختلف در کنار هم در غرفه های کلیسای آمریکا امری غیر قابل قبول بود. اما در مورد آلفرد فیسک ، روحانی پروتستان و هوارد تورمن ، رئیس نمازخانه در دانشگاه هوارد اینگونه نبود. آنها با همکاری دیگران ، “کلیسای جامعه ای برای همه ملل” را در سال 1944 تأسیس کردند تا ببینند آیا وحدت معنوی و مشارکت می تواند بر تعصباتی که تفرقه نژادی ملت را حفظ می کند غلبه کند یا خیر.
بود و هست.
چرا ما این را نوشتیم؟
بنیانگذاران کلیسای جامعه ای برای همه ملت ها در تلاش برای عبور از موانعی که مردم را از هم جدا می کند ، در پی احترام به انسانیت مشترک مردم هستند. تاکنون ، این آزمایش در حال انجام است.
“ما ذهنیت گله ای نداریم. ما انسانیت مشترکی داریم ، “می گوید کشیش دکتر کاترین بنتون ، یکی از پیشوایان کلیسای یاران.
مراسم یکشنبه معمولاً جنبه های آشنایی از اجتماعات مذهبی پروتستان مانند موسیقی و تبلیغ را شامل می شود. اما موسیقی می تواند یک درامر آفریقایی باشد و یک امام مسلمان می تواند مجلس را برای عبادت فراخواند.
کلیسای برادری خود را مسیحی معرفی می کند ، اما چون مستقل است ، کلیسا ممکن است از هنجارهای فرقه ای ، از جمله مجموعه ای “درست” از عقاید منحرف شود. در عوض ، اعضا بر رفتار صحیح نسبت به همه افراد تمرکز می کنند. و آنها می توانند به کلیساهای فرقه های دیگر تعلق داشته باشند.
برای کلیسای اخوان ، به جای ایمان ، فرقه یا حتی درک مشترک از خدا ، وحدت وجود دارد – با یکدیگر و با خدا.
برای بسیاری در آمریکا ساعت 11 صبح یکشنبه تفکیک شده ترین ساعت هفته است. اما هرگز در كلیسای یاران همه مردم سانفرانسیسكو چنین نبود. طی 77 سال گذشته ، این ساعت مقدس یک تجربه بین نژادی ، بین مذهبی و بین فرهنگی بوده است که هدف آن ارتقا a جامعه ای مومن و یافتن راه هایی برای تثبیت همه مردم به عنوان فرزندان خدا بوده است. در حقیقت ، گشودگی نژادی و مذهبی دلایل تأسیس آن بود.
کشیش دکتر دورسی بلیک ، کشیش کلیسای کلیسای کشیش برای گفت 27 سال گذشته. “چه کسی در سالن است – یا در سال گذشته ، که به صورت آنلاین ثبت نام می کند – به راحتی پذیرفته می شود و جشن گرفته می شود.”
اما وقتی آلفرد فیسک ، روحانی پروتستان و هوارد تورمان ، رئیس نمازخانه دانشگاه هوارد ، این آزمایش را در دهه 1940 آغاز کردند ، کاملاً قابل قبول بود که افراد از نژادهای مختلف در کنار هم در غرفه های کلیسای آمریکا حضور داشته باشند. باپتیست ها در سال 1845 در مورد مسئله برده داری منشعب شده بودند و وقفه بعدی در سال 1880 اتفاق می افتد ، زمانی که جماعت های سیاه پوست کنوانسیون ملی باپتیست ها را تشکیل می دادند تا صدا و شأن همراه آن را بدست آورند. و باپتیست ها تنها کسانی نبودند که در خط نژادی شکل گرفتند و اصلاح کردند. در دهه 1920 ، جنبش پنطیکاستی ، که در ابتدا به عنوان یک جامعه یکپارچه در لس آنجلس تشکیل می شد ، تسلیم نیروهای یک جامعه جدا شده شد و همچنان باقی ماند.
چرا ما این را نوشتیم؟
بنیانگذاران کلیسای جامعه ای برای همه ملت ها در تلاش برای عبور از موانعی که مردم را از هم جدا می کند ، به دنبال احترام به انسانیت مشترک مردم هستند. تاکنون ، این آزمایش در حال انجام است.
اما در افتتاح کلیسای اخوان در اکتبر 1944 ، دکتر فیسک و تورمان واقعیت متفاوتی را تصور کردند. دکتر تورمن در “رویاهای چاپی” نوشت: “حرکت روح خدا در قلب مردم اغلب آنها را به خلاف روح زمان خود دعوت می کند یا آنها را وادار می کند که روحیه ای همچنان در حال شکل گیری باشد.” کلیسا
به دنبال این فراخوان ، این دو نفر به رهبران ادیان پروتستان ، باپتیست ، متدیست ، اسقف و جماعت – و مذهبی از میراث سفید ، سیاه ، آسیایی و یهودی – پیوستند تا ببینند آیا اتحاد معنوی و مشارکت می تواند از تعصبات و طرفداری فراتر رود. ملت.
امروز این “آزمایش مسیحی در دموکراسی” چگونه انجام می شود؟ این بستگی به چگونگی تعریف جامعه ایمانی دارد – آیا جامعه متنوعی را در اولویت قرار می دهید یا ایمانی خاص.
کشیش دکتر کاترین بنتون ، یکی از پیشوایان کلیسای بورس تحصیلی گفت: “مردم اغلب جامعه را به عنوان اتحادیه افراد همفکر تصور می کنند ، اما من فکر می کنم در اینجا عکس این مسئله صادق است.” “ما ذهنیت گله ای نداریم. ما انسانیت مشترکی داریم ما حرمت فرد و نیاز به اجتماع را ارج می نهیم. کلمه ای که وقتی به کلیسای ما فکر می کنم به ذهنم خطور می کند ، پذیرش است. “
استقلال مبتنی بر شمول
صبح روز یکشنبه در زیر برج ناقوس برجسته کلیسای اخوان شامل جنبه های معمولی اجتماعات پروتستان مانند موسیقی و خطبه ها است. اما موسیقی می تواند به جای گروه کر ، درامز آفریقایی باشد و یک امام مسلمان می تواند مجلس را برای عبادت فراخواند ، نه وزیر. رقص مذهبی در سرویس صبح نا مناسب نیست و همچنین دوره های طولانی مدیتیشن آرام. بعد از مراسم یکشنبه ، اعضا به رسم طولانی جمع شدن برای غذا و ساعت ها صحبت ادامه می دهند ، زیرا چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد یکدیگر وجود دارد.
از آنجا که مستقل است ، کلیسای اخوان این آزادی را دارد که از هنجارهای فرقه ای ، از جمله مجموعه “درست” اعتقادات منحرف شود. در عوض ، اعضا بر رفتار صحیح نسبت به افراد از هر نژاد و مذهب تمرکز می کنند.
دکتر بنتون ، یک مرد سفیدپوست که از سال 2000 عضو آن است ، گفت: “مردم اینجا در فرقه ها و سنت های مختلف بزرگ شده اند.” وی افزود: “بسیاری از سنت ها با چنین انعطاف پذیری نیستند.”
جوجو گابویا ، فیلیپینی که ریشه در کاتولیک دارد ، گفت: “من در این حلقه پذیرفته شدم.” جوجو گابویا ، که بخشی از کلیسای بورس تحصیلی 2017 بوده است ، همچنین یکی از اعضای کلیسای متحد مسیح است. از همان روزهای ابتدایی ، کلیسای بورس تحصیلی پیشگام عضویت های دوتایی و دور برای ارج نهادن به میراث معنوی و اجازه شرکت در خارج از منطقه است.
جوجو گابویا ، کارمند بنیاد مرسد وسلی ، وابسته به کلیسای متحد متدیست مرکس ، گفت: “کلیسای بورس تحصیلی به دنبال نقاط مشترک است.” “این یک گذرگاه مرزی است.” … می توانید به خارج از حصار بروید و با افرادی که به علاقه مذهبی شما تعلق ندارند ارتباط برقرار کنید. “
با همه ارتباط برقرار کنید
کلیسای اخوان از میراث چشمگیر در میان شمایل های مذهبی برخوردار است. مشاوره دکتر تورمان از رهبران حقوق مدنی ، بنیان معنوی مارتین لوتر کینگ جونیور ، وزیر باپتیست ، و سایر موارد را تقویت کرد.
دکتر بلیک ، سیاه پوست ، گفت: “مردم می گویند دکتر تورمان در جنبش حقوق مدنی نقش ندارد ، اما این درست نیست.” “وجود کلیسا اعلامیه حقوق شهروندی بود و هنجارهای نژادی و مذهبی جامعه را به چالش می کشید.”
اخیراً ، رهبران و اعضای کلیسا در راهپیمایی های اصلاحات زندان شرکت کرده و با سازمان ها و افراد در زمینه اخلاق عدالت و فناوری اجتماعی و محیطی همکاری کرده اند.
دکتر بلیک می گوید: “ما در هر راهپیمایی اعتراضی نیستیم ، اما به کسانی که حضور دارند روحیه و روحیه تازه می بخشیم.”
در حالی که اجتماعات چند نژادی دیگر ناهنجاری نیستند ، پذیرفتن وابستگی ها و اعتقادات نژادی و مذهبی مختلف در این حرم مطابق تجربه اکثر مسیحیان کلیسای آمریکایی نیست. از نظر کلیسای اخوان ، این نقطه اتکای آن است و دلیلی که بسیاری از فرقه های سنتی شک دارند که آیا در تعریف آنها از یک کلیسای مسیحی است یا نه.
اعلامیه کلیسا ، که اعضا با آن موافق هستند ، کلیسای اخوان را در سنت مسیحی قرار می دهد ، اما “دکتر تورمان … تفاوتی میان مسیحیت و آنچه او دین او مسیح می خواند ، ایجاد کرد. “دکتر بلیک توضیح می دهد.
چند فرقه سنتی مسیحی ایمان خود را به روشی که کلیسای اخوان بیان می کند با کلماتی مانند دکتر تورمان ابراز می دارند:[,] و اگر بتوانیم این تجربه ها را برای مدت زمان کافی ضرب کنیم ، می توانیم هر سدی را که ما را از یکدیگر جدا می کند تخریب و نابود کنیم. “
برای کلیسای انجمن ، این شامل تخریب و از بین بردن موانع ایمان ، فرقه یا حتی نیاز به درک مشترک از خدا است. به جای آنها وحدت است – با یکدیگر و با خدا.
“نبوغ دکتر دکتر بلیک می گوید ، فیسك و تورمن در حال پیشروی بودند زیرا آنها می توانستند كلیسا را نه به عنوان یك هدف به خودی خود تصور كنند ، بلكه راهی برای كمك به ما در شناخت ارتباط ما با الوهیت و یكدیگر هستند.
[ad_2]
منبع: fly-news.ir